Ως μητέρα δύο μικρών παιδιών και η ίδια, σε καταλαβαίνω! Το ένα λεπτό τα μικρά μας παίζουν σαν καλύτεροι φίλοι και το επόμενο, είναι σαν εχθροί που ρίχνονται στη μάχη για ένα παιχνίδι. Ο ανταγωνισμός μεταξύ αδελφών μπορεί να οδηγήσει ακόμα και τις πιο ήρεμες μαμάδες στην τρέλα. Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να λύνουν τις διαφορές τους μόνα τους, να μειώσουμε τις εντάσεις, και ίσως – αν είμαστε τυχερές – καταφέρουμε να απολαύσουμε ένα φλιτζάνι καφέ με ηρεμία (μια μαμά μπορεί να ονειρεύεται, έτσι δεν είναι;).
- Αφήστε τους να το λύσουν μόνοι τους (αλλά μην βγείτε από το δωμάτιο)
Είναι φυσιολογικό τα αδέρφια να μαλώνουν. Δεν αποτυγχάνεις ως μαμά επειδή τα παιδιά σου τσακώνονται. Μαθαίνουν σημαντικές δεξιότητες, όπως η διαπραγμάτευση και ο χειρισμός των συγκρούσεων. Αλλά εδώ είναι το κόλπο – μερικές φορές είναι καλύτερο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να τους αφήσουμε να το λύσουν. Φυσικά, δεν εννοώ να φύγεις και να προσποιηθείς ότι δεν συμβαίνει. Παρέμεινε στον χώρο, αλλά άφησε τους να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα μόνοι τους. - Μην το παίζεις διαιτητής
Αν είσαι όπως εγώ, πιθανότατα έχεις γίνεις διαιτητής, θέλοντας και μη, σε πολλούς απο τους καβγάδες τους. Spoiler alert: δεν λειτουργεί πραγματικά. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή πλευράς, αποφασίζοντας ποιος είναι «σωστός», μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Αντίθετα, προσπαθήσε να τα βοηθήσεις να εκφράσουν αυτό που νιώθουν. «Βλέπω ότι είσαι στενοχωρημένος επειδή σου πήρε το παιχνίδι, αλλά ας μιλήσουμε γιατί το ήθελε κι εκείνος». Λίγη συναισθηματική καθοδήγηση μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά. (Και ποιος ξέρει, ίσως έτσι αποφύγεις να χωρίζεις καβγάδες τύπου WWE στο μέλλον.) - Κάντε τους μια ομάδα
Η αγαπημένη μου τακτική; Να κάνω τα παιδιά μου να λειτουργούν σαν ομάδα. Όταν η κόρη μου αναλαμβάνει τον ρόλο του αρχηγού στο παιχνίδι (χαρακτηριστικό της μεγάλης αδερφής, έτσι δεν είναι;), τους θυμίζω ότι είναι στην ίδια ομάδα—την ομάδα της οικογένειας. Αναθέσαι τους δραστηριότητες που απαιτούν συνεργασία, όπως να φτιάξουν ένα οχυρό ή να βοηθήσουν στο μεσημεριανό. Έτσι, όχι μόνο ξεχνάνε τις διαφωνίες του τύπου “ποιος το πήρε πρώτος”, αλλά τους δίνεται και η ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά. - Επαινέστε την ειρήνη
Πιάστε τους να είναι καλοί! Ναι, συμβαίνει. Όταν παρατηρείτε εκείνες τις σπάνιες στιγμές ειρήνης και συνεργασίας – είτε μοιράζονται παιχνίδια είτε απλώς δεν τσακώνονται για μια φορά – κάντε πολλά. «Ουάου, παίζετε τόσο όμορφα μαζί! Μου αρέσει να σας βλέπω να βοηθάτε ο ένας τον άλλον». Η θετική ενίσχυση έχει μεγάλη δύναμη, και ποιος ξέρει; Ίσως μάλιστα να επαναλάβουν την καλή συμπεριφορά. - Μείνετε ψύχραιμοι (ακόμα και όταν θέλετε να ουρλιάξετε)
Πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, σωστά; Αλλά αν το χάσουμε, απλώς η κατάσταση κλιμακώνεται. Προσπάθησε να παραμείνεις ήρεμη, ακόμα και όταν θέλεις να φωνάξεις, “Γιατί τσακώνεστε για έναν μαρκαδόρο;” Ανακάλυψα ότι όταν δείχνω ήρεμη, βοηθάει να μην ξεφεύγει η κατάσταση από τον έλεγχο (και με βοηθάει να κρατήσω τη λίγη υπομονή που μου έχει απομείνει). - Ορίστε ορισμένους βασικούς κανόνες
Ορίζοντας κανόνες, τα παιδιά μαθαίνουν ποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές και ποιες όχι. Όταν παραβιάζουν αυτούς τους κανόνες, και οι δύο αντιμετωπίζουν συνέπειες. Αυτή η προσέγγιση εξασφαλίζει δικαιοσύνη και τους βοηθά να κατανοήσουν τη σημασία της σεβαστής συμπεριφοράς.
Στο τέλος της ημέρας, ο ανταγωνισμός μεταξύ των αδελφών είναι μια φάση (ελπίζουμε ότι δεν θα διαρκέσει μέχρι να ενηλικιωθούν, σωστά;). Απλώς θυμήσου πως τα πας περίφημα – ακόμα κι όταν νιώθεις πως διαλύεις διαφωνίες κάθε πέντε λεπτά. Οι καβγάδες των αδελφών είναι μέρος της ενηλικίωσης και όσο απογοητευτικές και αν είναι, διδάσκουν επίσης πολύτιμα μαθήματα στα παιδιά μας.
Υπομονή λοιπόν, μαμά! το έχεις και αυτό. Και αν όλα τα άλλα αποτύχουν, υπάρχει πάντα σοκολάτα (για εσένα, όχι για αυτά).