Ποιος θεωρείται ο Default Parent; Default parent είναι συνήθως ο γονέας που είναι “πρώτος στη σειρά” όσον αφορά τη φροντίδα των παιδιών, τις ευθύνες που σχετίζονται με το παιδιά ή και τις δουλειές του σπιτιού. Υποθέτοντας ότι υπάρχουν δύο γονείς σε ένα σπίτι, ο default parent είναι αυτός που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τα παιδιά. Συνήθως αυτός ο γονέας είναι η μητέρα, ανεξάρτητα εάν αυτή εργάζεται ή όχι.

Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι σήμερα, πολλές μητέρες που επηρεάζονται από αυτό το σύνδρομο, αναγνωρίζουν ότι οι σύντροφοι τους είναι εξαιρετικοί μπαμπάδες, είναι πολύ υποστηρικτικοί και αναλαμβάνουν μέρος των δουλειών του σπιτιού. Ωστόσο, συνεχίζουν να αναφέρουν ότι αισθάνονται επιβαρυμένες από τις γονικές ευθύνες. Ο λόγος είναι πως όσο και αν σε κάποιες περιπτώσεις οι μπαμπάδες βοηθάνε, το μεγαλύτερο μέρος της ανατροφής και φροντίδας των παιδιών, αλλά και οι δουλειές του σπιτιού πέφτουν στις μαμάδες. Αυτή η προκατάληψη είναι σε μεγάλο βαθμό το προϊόν δεκαετιών πατριαρχικής πολιτιστικής ιστορίας που συνέχισε να εξελίσσεται με διάφορους τρόπους στην εποχή μας.

Ποιες είναι οι συνέπειες του Default Parent Syndrome στον γονέα;

1. Χρόνια κόπωση και εξάντληση

2. Αισθήματα δυσαρέσκειας προς τον σύντροφο και τα παιδιά

3. Μειωμένη ικανότητα φροντίδας για τον εαυτό του

4. Σημαντική πτώση της ψυχικής υγείας

Υπάρχουν επίσης αρνητικές συνέπειες για άλλα μέλη της οικογένειας. Ο άλλος γονέας μπορεί να αντιμετωπίσει:

1. Μη ρεαλιστικές προσδοκίες σχετικά με την ικανότητα του άλλου γονέα

2. Συναισθηματική αποσύνδεση και απόσταση με τον άλλο γονέα

3. Μειωμένη ποιότητα στις γονικές δεξιότητες ή τη φροντίδα, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ρήξεις στις σχέσεις με τα παιδιά

Ακόμα και τα παιδιά που ζουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον πιθανότατα να εμφανίσουν:

1. Μη ρεαλιστικές προσδοκίες σχετικά με την ικανότητα του γονέα με default parent syndrome

2. Μειωμένες προσδοκίες για τον άλλο γονέα, αυξάνοντας το επίπεδο εξουθένωσης και υπερέντασης που πιθανότατα αισθάνεται ο default parent

3. Μειωμένη ποιότητα σε σχέση με τον default parent λόγω του επιπέδου κόπωσης και απογοήτευσης του γονέα

4. Μειωμένη ποιότητα σχέσης με τον άλλο γονέα λόγω έλλειψης ευκαιρίας για επαφή και φροντίδα

Πώς θα αρχίσουμε να αποσυναρμολογούμε το σύνδρομο του Default Parent;

Η κατάργηση του συνδρόμου απαιτεί αναγνώριση, πρόθεση, δέσμευση, υπομονή και συνεργασία μεταξύ των γονέων. Ακολουθούν πέντε βήματα για να ξεκινήσετε να το κάνετε με τον σύντροφό σας.

1. Αναγνωρίστε ότι υπάρχει. Μπορούμε να διαλύσουμε μόνο αυτό που αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει. Αυτό θα απαιτήσει μια πραγματική, ειλικρινή και συνεχή συζήτηση με τον σύντροφό σας σχετικά με το σύνδρομο που εμφανίζεται στην οικογένειά σας και πώς σας επηρεάζει.

2. Προσδιορίστε πώς εκδηλώνεται. Όταν τόσο εσείς όσο και ο σύντροφός σας αναγνωρίσετε πως υπάρχει στο σπίτι σας, ήρθε η ώρα να προσδιορίσετε πραγματικά πώς εμφανίζεται. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να κατανοήσετε τους τρόπους με τους οποίους ένας γονέας μπορεί να κουβαλά περισσότερο από το φορτίο της γονικής ευθύνης και τις επιπτώσεις που έχει.

3. Δημιουργήστε ένα κοινό όραμα στο σπίτι. Αυτή είναι η στιγμή να αναγνωρίσετε και να μοιραστείτε αυτό που οραματίζεστε και οι δύο για την οικογένειά σας και το σπίτι σας. Ποιες αξίες ευθυγραμμίζονται; Ποιους κοινούς στόχους έχετε για την οικογένεια; Αυτό θα σας βοηθήσει να διασφαλίσετε ότι είστε και οι δύο στην «ίδια σελίδα» όσον αφορά την οικογένεια σας.

4. Θέστε στόχους για την αλλαγή. Βάλετε κάποιους στόχους για το τι θα αλλάξει. Ξεκινήστε με μικρές αλλαγές και καθορίστε έναν στόχο για τον κάθε γονέα για αρχή.

5. Παρακολούθηση και πρόοδος. Φροντίστε να δημιουργήσετε ένα σύστημα για τον τρόπο παρακολούθησης των στόχων σας. Θα ήταν καλό να ορίσετε ώρες κατά τις οποίες εσείς και ο σύντροφός σας θα καθίσετε μαζί για να ελέγξετε την πρόοδο και να μιλήσετε για τυχόν εμπόδια ή αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Μόλις εκπληρωθούν αυτοί οι στόχοι, προχωρήστε και θέστε νέους.